Etappe 2. Kamperland naar Zierikzee
25 juli 2020 - Zierikzee, Nederland
Slapen was toch lastiger dan ik had gedacht. Misschien moet ik nog ff wennen aan het hoppen van locatie naar locatie. Afijn, boeien..zou Faye zeggen.
Wat heb je liever? Vliegtuigen die over je huis razen 's nachts of de kerkklok die ieder half uur slaat? Juist dat dus.... Nog een kwestie van gewenning misschien? Ik geef voorlopig de voorkeur aan de vliegtuigen...
Na een prettig ontbijt vertrokken om iets over 8-en. Ik had gekozen voor de zomer outfit. Korte mouwen, korte broek. Dat had ik geleerd van dag 1. Niet te warm aankleden. Helaas, verkeerde keus. Na twee kilometer had ik het kledingplan volledig omgegooid. Regenpak met een vest eronder. De miezer kon ik op deze manier goed aanvechten.
Ik ben al snel op het buitendijkstraject terechtgekomen. Dichter bij de Oosterschelde kan niet. De kering lag volledig in de mist, en grijze wolken achtervolgden mij continue.
De hoeveelheid opengebikte oesters die de meeuwen achterlaten is enorm. Ze gooien ze stuk op de zeedijk. 50 euro als je een volle oester vindt...Heb er maar meteen een paar meegenomen voor in de tuinduin in Hoofddorp.
Wat is het Oosterscheldewater helder zeg. Ik kwam een groepje zwemmers tegen. Oude dames die denk ik wel vaker gebruik maken van het bad dat grenst aan hun dorpie. Ieder aanblik daagt uit tot zwemmen hier.
Tijdens het lopen heb ik af en toe muziek op en toen Bløf voorbij kwam, voelde ik plots een jankmomentje aankomen. Zo snel als het er was, was het ook weer verdwenen. Wel gek zoiets.
Nog een opvallend dingetje tijdens de tocht tot nu toe: je rugtas voel je al snel niet meer. Dat had ik echt niet verwacht.. Je voelt hem daarentegen dubbel als je na een pauze weer op start. Dan voel je alles dubbel.
De miezer hield aan tot 12.30 uur maar bijkomend voordeel is dat je alleen op de wereld bent. Er is geen hond die nu het buitendijkstraject bezoekt.... En dat in een land met gemiddeld 426 inwoners per vierkante meter. Geweldig!
Vlakbij Colijnsplaat stond opeens een soort bezoekershutje om vogels te spotten. Vandaag werd dit hutje omgedoopt tot privé schuilhut voor een naderende bui, en als omkleedruimte voor mijn zwempoging. (Die overigens mislukte. Het was eb en deze plek had alleen blubber en oesters. Mijn slippers werden erin vastgezogen dus meer dan pootje baden werd het niet vandaag). Heb in het hutje afscheid genomen van mijn oude regenjas. Die bleek zo lek als een mandje. Hij hangt er nog....
Chique gekleed in mijn gisteren aangeschafte modieuze zwembroek liep ik verder op mijn slippers. Het regende weer en dus had omkleden geen zin. Dan maar zo. Het is geen cola! Het is maar water! Nu kwam ik wel meer wandelaars tegen gekleed in regenpakken en paraplu die ietwat vreemd opkeken als ik voorbij marcheerde op mijn teenslippertjes. Gek hè?
Tijdens dit avontuur kwam de Zeelandbrug steeds dichterbij. Eenmaal op de brug besefte ik dat 6 kilometer brug best veel is. Om de voorspelbaarheid te doorbreken, ging ik zwaaiend met mijn schoenen en tiktokkend de brug over om te kijken of er ook enthousiaste automobilisten bereid waren mee te doen of terug te zwaaien. Of in ieder geval te lachen. Maar de gemiddelde automobilist is gewoon een vette chagrijn, met af en toe een topper ertussen. In Zierikzee aangekomen, beland je opeens in de late middeleeuwen. Wat een sfeer zeg, doet me denken aan Brielle. Prachtige stad, de stadspoorten, ophaalbruggen en kleine steegjes maken dit tot een unieke stad, die ook rete populair is. Het was 'laten-we-met-zijn-allen-corona-flink-opstoken' druk. In een achterliggend straatje woont Rozemarijn. Ze is van 'vrienden op de fiets' en is super aardig en gastvrij. Na een pizza en een Grimbergen dubbel is het tijd om af te taaien. Ik heb last van een spier in mijn linker scheenbeen en die moet nu rusten. TABEE. Morgen 6 uur naar Oude Tonge. Enne.... Dit keer wel zwemmen!
Data vandaag: 26 kilometer en 8,5 uur onderweg.
Had je ff een fiets gepikt?
Ik zou zeker terug zwaaien en toeteren!! 😉
Succes vandaag maatje, stuk beter weer dan gister 💪🏻👊🏻👌🏻
👋🏻👋🏻👋🏻